Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
көгеншар — зат. Дегеншардан туған бала (А. Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік., 1, 67). К ө г е н ш а р д ы ң нағашы жұрт ортасында алатын орны ерекше, яғни ол жиен, жиеншар сияқты ерекше құрметке бөленеді (Қаз. этнография., 3, 155). Жиен, одан жиеншар, одан к ө г е… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жиен — зат. Күйеуге шыққан қыздан туған бала. Ұл мен қыздың нағашысымен туыстық білдіретін атау. Бала анасының әке шешесіне, аға інісіне және аталас, рулас адамдарына «жиен» болады. Жиеннен туған бала «жиеншар» аталады … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көбеншар — (Түрікм.: Ашх., Красн., Таш.) жиеншардан туған бала. Әкең жиеншар еді, өзің бізге к ө б е н ш а р болдың, қарағым! (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дегеншар — зат. Жиеншардан туған бала. Ұзатылған қыздан туғандар жиен, одан жиеншар, жиеншардан д е г е н ш а р, дегеншардан туғанды көгеншар деп атаған (Қаз. этнографи., 3, 155) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жиеншарлық — зат. 1. Жиеншар болғандық, туыстық. 2. ауыс. Айтпай (сұрамай) алып кеткендік, ұрлық. Бұндай ж и е н ш а р л ы қ қ а үзілді кесілді тиым салу парыз (Қаз. әдеб., 08. 10. 1982, 10) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
